Yalnız kalmışım yine ,
Beynimi sürekli meşgul eden ,
Beni yalnızlığa iten düşünceler var sadece yanımda ..
Gidiyorum nereye gittiğimi bile bilmeden ,
Gözlerimde yaşlar ..
Karşımda çıkmaz bir sokak !
Sonu olmayan karanlık bir yer …
Aydınlık olsan da insanı karanlığa iten..
Bakıyorum etrafıma ;
Göremiyorum hiç kimseyi , hiçbir şeyi !
Bana görünen sadece karanlık
Ardıma dönüp bakamıyorum …
Bulamıyorum hiçbir yeri
Zaten benim dünüm var zehir gibi . .
Neye ne çare arıyorum ki ben ?!
Kalıyorum o köşede , çöküyorum . .
Yorgunum , çok yol aldım bu sokakta .
Ağlıyorum çaresizce . . .
Kurtaranım olur mu acaba ,
Çıkaran olur mu beni de aydınlığa ?
Hiç sanmıyorum ! . .
Beni yalnızlığa iten , karanlığa iten kişiler
Beni neden çıkarsınlar o karanlıktan ?!!
Yalnız kalmışım , ağlıyorum . .
Bu karanlıkta çürümeye yüz tutuyorum . . .
KUCAK AC ACI BANA!!!
Bana tek kucak açan acı,
Elimden tutup oradan oraya sürükleyen,
Tutuşturup elime pamuk şekeri,
Yemezsem öcülerin geleceğini söyleyen
Acıya sarılarak uyudum dün gece
Vursa da her an yüzünü yüzüme
Kapattım gözlerimi,sıktım dişlerimi,
Gömdüm yüreğime her gece
Bedenimi değil kalbimi asmak istiyorum,
Sallansın ipte ibret olsun millete,
Nasıl mı yaşarım onsuz diyenlere
Yaşayan yaşıyor ya işte
Adını fısıldadım sessizce
Her ne kadar haykırmak gelse de
Neşteri bastım ciğerime
Kucaklaştım son kez acı ile
Kim bilir!Belki güç veriri dizlerime
Neden bu kadar mutlusun?
Çok mu komik size uzaktan
Meraklanmayın kurtulacaksınız benden
Ağırmadan tan!
Kalbimi asmak yetmedi,kurtulacağım yaşama sorunumdan
Attım kendimi sensizlik uçurumundan
Denizde aldım soluğu
Sünger gibi emerken ciğerlerim tuzlu suyu
Yavaş yavaş acı çeke çeke
Kalmadı benden pek birşey geriye
Ruhum ruhundan besleniyordu ya
Artık toprağı sulayan yağmurdan...
