Ellerimi başımın arkasında birleştirip yalnızlığıma ağladığım gecelerden birindeyim gene..Sessizlik ve sonsuzluk..Karanlıkta sonsuzluğu dha ulaşılmaz kılan yıldızlar var elimin üstünde..Dokunabildiğim beklide dokunmak istediğim tek varlık onlar..Beni bu yolsuz ve ruhsuz insanların arasından bni anlamak içn çekip alan tek varlık onlar..Artık aranızda benliğimi kaybetmekten,en saf düşüncelerimn sömürülmesinden bıktım..Gözlerim artık gözyaşlarıma yol göstermekten başka bir şey yapamaz oldu..Rahat bırakın beni artık..Yaşamak istediğim duygularda sizden bi parça bile yok..Bu hayat sizsiz hayat benim içn..Şimdi gidin artık sonsuza kadar..Bari yalnızlığımı nefret etmeden bi damla gözyaşı dökmeden,ölüm arzulaman yaşayabiliyim..

Yalnızlığımı örttüğüm yalnız bedenler de terk etti beni..


öLümü KokLuyorum..

Ölümü kokluyorum
Işığı farkedebilen çok az insan var
Karanlıkların içinde kalmaktan korkan
Gerçeklikler peşinde kaybolmaktan korkan
Bildiklerim göstermek istediklerimden çok farklı
Ruhumun içinde birikiyor
Hissettiklerimi kaybetmek canımı acıtıyor
Sadece ufak bir hayalde ve ufak bir zaman diliminde
Önemli gelebilecek herşey istemsiz varoluyor
Bu her insanın tek başına yaşayabilecegi
Kendini mutlulukla kandırabilecegi bir kaç güzel an
Uyandıgında içinde sadece acı bırakan
Bitimsiz duyguların cenneti
ama görebildigim tek şey neden cehennem?
Ölümü kokluyorum
Işığı farkedebilen çok az insan var


YıLdızlar Elimde Bu Gece...

üşümek korkutuyor beni..korutuyor ellerimi bu soguk yalnızlık..kulaklarım gözlerimden akan kanlı acı gozyaslarını sonsuz çığlığına dayanamıyor..nefret ediyor dudaklarım benden söylemek istediği hiçbişeyi söyleyemiyor çünkü kanlı gözyaşlarımla boğuldu çığlıklar arasında..nedenmi??tbiki ben…tbiki bu insan dediğim yaşayan ölüler..Akıttığm son damla gözyaşımıda dökerek ayrılıyorum aranızdan..Ruhsuz bi ben katlanabilir ancak dahası değil..zate bu değimli istediğiniz..yaptığım benliğimi bana getirecek dert etmeyin..arkanızdan sze ağlasınlar die bi damla göz yaşı dökmein ardımdan..evet bu bnm kurtuluşum,yokoluşum..
Yalnızlığımı örttüğüm yalnız bedenler de terk etti beni..



Nefessiz Haykiriş..


Sadece sen vardın benimle,yaşlanıp gittin sende benimle birlikte...Ama hiç görmedi gözlerin gizlerimdeki acıyı ve hissedemedin hiç aslında hep sana haykırdığımı.En çok acı verende buydu içimdeydin,yanımdaydın ama hep uzaktayken benimleydin aslında.Gördüğüm an istediğim tekşey zaman dursun sen söyleyemiyceksin bana biliyorum ama dinle en azından ve anla artık sana ne kadar ihtiyacım olduğunu...Sadece sen anlayacaktın beni biliyorum sadece sen görebilecektin kimsenin göremediği ama her saniye içime akıttığım göz yaşlarımı...Çünkü aynıydı ağlama sebeblerimiz,hep aynı şeyden beraberce isyan ettik Dünya ya sen hiç farkında olmasanda kendini benden çok uzak saysanda
Ben yine ağlıyorum ama bu sefer yoksun yanımda içime akıttığım gözyaşlarımı tutamıyorum artık bugün gelsen durduracaksın belki ama kopup gelemezsin çok yanlış yerdesin...Sana defalarca söyledim bu senin için döktüğüm son gözyaşım diye ne kadar çok son tükettim dimi sonu olmayan...
Yine bir yerlerde kesişicek yollarımız eminim ortak noktamız bu iğrenç Dünya çünkü...O zamana kadar geçen her saniyeye lanet ederek bekliyorum seni...